Beursvloer Zwolle op woensdag 29 mei 2024. Voor bedrijven en maatschappelijke organisaties: lees meer
Beursvloer Zwolle op woensdag 29 mei 2024. Voor bedrijven en maatschappelijke organisaties: lees meer

Geplaatst op
Donderdag 16 juli 2020

Geplaatst door

Verhalen

"Dingen om van te genieten blijken verrassend dichtbij"

Langzaam werd zijn geheugen steeds iets minder. De diagnose dementie kwam voor Adriaan (80) en zijn vrouw Els als een grote klap. Ze besloten niet bij de pakken neer te gaan zitten en op zoek te gaan naar informatie en hulp. Zo kwamen ze uit bij de cursus Kracht van Herinneringen.

Een spinnenweb met kapotte draadjes

De diagnose maakte Adriaan en Els onrustig. Ze wisten niet wat hen allemaal te wachten stond en in welk tempo de dementie zou toenemen. Daarom besloten ze al vrij snel op zoek te gaan naar informatie en hulp. Zo kwamen ze o.a. bij ZwolleDoet! terecht. Intussen zijn ze heel wat wijzer geworden.

Els: “Dementie is in het hoofd soms als een spinnenweb waarbij diegene op zoek is naar iets wat er nog wel is, maar waar hij niet meer bij komen, want er zijn draadjes kapot. Ik heb veel geleerd over hoe ik hiermee om kan gaan. Vooral door te zeggen: het is niet erg, misschien weet je het straks weer. Ga maar even zitten, ontspan maar. Pas dan geef ik hem de kans weer na te denken. Ik vind het erg belangrijk dat respect te laten zien en hem te blijven betrekken. Want ik ben ervan overtuigd, dat ook al kan hij de woorden er soms niet meteen aan geven, de gevoelens er nog wel zijn”.

'Ik weet het nog wel, het duurt alleen iets langer'

Adriaan: “Geduld en respect zijn van groot belang. Wanneer je partner negatief reageert wanneer je even iets kwijt bent of vergeten, sla je helemaal dicht en blokkeer je eigenlijk meteen. Je bent niet meer flexibel in je denken. Maar als er geduld is, als je de ruimte krijgt, dan blijkt dat je het toch nog wel weet. Het duurt alleen iets langer”.

Els: “Het mooie aan Adriaan vind ik dat hij het meteen vanaf het begin heeft geaccepteerd. Dit is heel belangrijk, want vanuit daar konden we verder zoeken naar een goede modus om er samen mee om te gaan. We zijn heel veel gaan lezen, ook over hoe je het zo goed mogelijk kunt houden als man en vrouw, want we willen open blijven staan voor elkaar. Het was best even een zoektocht, maar omdat hij het meteen heeft erkend ben je al meer ontspannen in het proces. Ik denk dat het daardoor ook langzamer achteruit gaat. Nu gaat het eigenlijk heel goed met ons”.

De Kracht van Herinneringen

Els en Adriaan bezoeken samen regelmatig het Alzheimer Café. Hier horen ze van medewerkers van ZwolleDoet! over de Kracht van Herinneringen: een serie bijeenkomsten voor mensen met dementie gericht op het ophalen van positieve herinneringen. Ze raken enthousiast en besluiten mee te doen.

Els: “De eerste keer was het natuurlijk nog wel een beetje aftasten. Je kent elkaar niet en iedereen was toch nog wat terughoudend. Je bent bij elkaar met een heel gemêleerd gezelschap. Maar al gauw ontstond er een ontspannen sfeer, ook vanwege de lieve begeleiders. We hebben er heel erg van genoten, we gingen er echt met heel veel plezier naartoe. Je merkte aan de begeleiding dat ze doelgericht met ons bezig waren, ze gaven ook duidelijke structuur en stelden gerichte vragen, dat was prettig”.

Herinneringen geven verbinding
Elke bijeenkomst is er een ander thema waarbij de deelnemers ook wordt gevraagd wat mee te nemen rondom dat onderwerp, zoals foto’s, kleding of attributen. Tijdens de bijeenkomst wordt er gestart met even praten en koffiedrinken, daarna is er ruimte voor het thema, waarbij de groep wordt gesplitst in mantelzorgers en cliënten.

Eén van de dingen die Adriaan is bijgebleven, is samen zingen. “De liedjes van vroeger kent iedereen nog. Sommige mensen zag je soms even wegzakken. Maar wanneer er een kinderliedje van vroeger werd opgezet, zoals bijvoorbeeld Hoog op de gele wagen, zat iedereen ineens weer op het puntje van z’n stoel en zag je de herkenning. Er werd enthousiast meegezongen, heerlijk. Dan voel je ook meteen verbinding met elkaar. En zo kwamen de verhalen los. Bijvoorbeeld over hoepelen en hoe we vroeger op straat met een stokje en een fietswiel speelden”. Zijn vrouw Els vond het schoolthema het leukst: "Zo herkenbaar met die schoolbankjes en de grote platen aan de muur!”

Oog voor andere dingen
Adriaan: “Wat ik heb geleerd van de Kracht van Herinneringen, is dat het belangrijk is om ook bij jezelf terug te gaan naar het verleden zodat je het niet als een gesloten boek ziet. Het helpt je om alert te zijn. En door terug te gaan naar je eigen vroege herinneringen, kun je je weer vereenzelvigen met kinderen. Vroeger had ik niet zoveel aandacht voor kleine kinderen. Het ging langs me heen. Ik was druk met werk, met lezen en met kennis vergaren. Nu vind ik kinderen fantastisch! Ik kan genieten als ik een jochie zie voetballen of als ik een klein kindje zie in de winkel. Ik heb er nu oog voor. Ik vind ook veel meer vreugde in m’n eigen kleinkinderen. Het ging voorheen eerlijk gezegd aan me voorbij.”

Vreugde in het hier en nu

Adriaan: “Wanneer je teruggaat naar vroeger, dan komen er ook dingen boven die verdrietig of moeilijk zijn maar waarover je eigenlijk nooit hebt gepraat. Mijn vrouw en ik hebben beiden de oorlog bewust meegemaakt. Pas wanneer je teruggaat naar die herinneringen, kun je het erover hebben en het dan ook wat meer verwerken. Loslaten. Dan komt er ruimte voor vreugde in het hier en nu. Dat hebben wij echt meegenomen vanuit de bijeenkomsten. Vroeger was ik me niet zo bewust van m’n directe omgeving. Maar dingen om van te genieten blijken verrassend dichtbij. Een kind dat speelt in de straat, onze tuin, de geuren en kleuren: daar vind ik vreugde".

Meer informatie

Wil je meer weten over de Kracht van Herinneringen? Kijk dan hier. Wil je meer informatie over ondersteuning bij een naaste met dementie? Neem dan contact met ons op.

Lees verder

Laat je inspireren door verhalen van anderen

bekijk alle verhalen
Deel deze pagina